Met een scheef zadel is het lastig fietsen
Ik zie hem in de verte al staan. Een jonge jongen, verbouwereerd naast zijn te grote fiets.
Hij probeert een andere fietser aan te houden maar die rijdt door. En ook de scooterrijder laat de jongen links (in dit geval rechts) liggen.
Strompelend loop ik de dijk af om te kijken of ik iets voor de jongen kan betekenen.
Het huilen staat hem nader dan het lachen. Hij is gevallen en nu staat zijn zadel scheef.
Ik check of hij ergens pijn heeft maar dat is niet zo. Dus kijken we samen naar het zadel. Wat is er nodig om het weer recht te krijgen?
Dat blijkt niet zo veel te zijn. Terwijl ik zijn fiets vasthoud draait hij zelf het zadel weer op zijn plek en is hij ineens helemaal blij. Hij kan weer op pad.
En dit is volgens mij vaak het geval. Soms hebben we even iets of iemand nodig om weer verder te kunnen. Een klein zetje zeg maar.
En juist hier is mijn aanbod op gericht. Niet om altijd je hand vast te houden. Maar wel om even je ‘fiets’ vast te houden zodat jij zelf het zadel recht zet.
De zelfcompassietraining is hier een mooi voorbeeld van. Deze training helpt je om weer met jezelf op pad te kunnen. Om jezelf niet meer zo snel en streng te veroordelen. Maar vriendelijk en oprecht jezelf en anderen tegemoet te treden. 11 Oktober kun je al starten.
Binnenkort meer over de rest van mijn (on- en offline) aanbod. Voor nu wens ik je de (kleine) hulp die je nodig hebt.
Marijke van Duinhoven
PS Om de zelfcompassietraining te doen is het wel van belang dat je al bekend bent met mindfulness. Mindfulness is namelijk de basis voor deze compassietraining.